आजकार ग्लोबल जुगत अंग्रेजी,हिन्दी, नेपाली, मैथिली आर दाेसाेर भाषा लार प्रयाेग बेसिक छे । लेकिन इर दाैरत हामा अप्ने आपक पुच्छबार भी जुरूरी छे – “हामा अप्नारे माएर भाषा भुल्ते ते नि छि ?”
इर ब्लगेर मार्फत से हामा माएर भाषार महत्व, यहार भेलु, फरकपन, दुरी आर समयर असर आर जाेगाबार उपाय लार बारे चर्चा क्रम ।
पहिचानेर जर : माएर भाषा हामार संस्कार, इतिहास आर सामाज पहिचानेर मूल हए ।
भावनार बाेली: जैनङ आइ ड हामार पहेला गुरू हए, अनङ माएर भाषा हामार पहेला बाेलिर माध्यम हए ।
ज्ञानेर मुल: अनुसन्धान र देखाचे कि छुवा ला माएर भाषात परभा सिकबार गति आर समझदारी बेसिक हचेक ।
सांस्कृतिक सम्पति: भाषा केवल शब्द ना हए, इर गीत, खिस्सा, लोक परम्परा, रीति–रिवाजेर भाग हए ।
सामाजेर आत्म गाैरब : आप्नारे भाषात बल्ले जे आत्मसम्मान आसेचे, उर कुन्हु विदेशी भाषा र दिबा नि सक्बे।
सृजनात्मकता र मौलिकता: लेखन, संगीत, हास्य व्यङ्ग्य, खिस्सा आरह ला माएरे भाषात करले भाव गहेरा आर प्रभावशाली हबे।
नेपाल भाषार फरकपन से भराल देश हए ।
राजबंशी, थारु, लिम्बु, मैथिली, नेवार, मगर, गुरुङ, तामाङ लाखा भाषा ला से इर फरकपना देखाल जाचे ।
एकेरा भाषा भित्रत भि ठाव अनुसार बोलिचालीत फरक–फरक उच्चारण आर शब्दावली पाचे ।
इला गटे भाषा ला हामार समाजरक रंगीन आर समावेशी बनाएचे।
लिपिर अभाव: बहुत ला भाषार बोलि छे लेकिन लेखुबार लिपि नि छे, जैकि संरक्षणत अवरोध आनेचे।
पुरना शब्द हराते: नाया पुस्ता ला परम्परागत शब्द ला प्रयोग नि करले भाषा पाहि पाहि कमजोर हत्ते जाचे।
शहरेर प्रभाव: शहर या विदेश जाल छुवा पुता ला माएर भाषा से बेसिक दाेसाेर भाषात पाेक्त हइजाचे ।
बिदेसीया जीवन: विदेश या दाेसाेर समुदायत रहले माएर भाषार अभ्यास कम हचे।
सञ्चार माध्यम: युट्युब, टेलिभिजन, मोबाइल जैसा डिजिटल माध्यमत अंग्रेजी या हिन्दीर प्रभाव हाबी छे।
शिक्षात उदासि: कुछु माएर भाषार स्कुलिया शिक्षात सामिल नि हए हराए जाबार खतरा बरते छे।
✅ घर से सुरु करि: छरा छुरीर से माएर भाषाते गफ करी।
✅ साहित्य लेखी: अप्नार भाषात खिस्सा, कविता, डायरी, ब्लग लेखी।
✅ डिजिटल प्रयोग करी: मोबाइल एप, वेबसाइट, युट्युब च्यानलेर मार्फत माएर भाषार प्रवर्धन करी।
✅ कार्यक्रम आर पर्ब लाः माएर भाषात नाटक, गीत प्रतियोगिता, भाषण आरह आयोजना करी।
✅ स्कूल स्तरत जोर: स्कुलत माएर भाषात विषय ला पराभार पहल करी।
✅ पुरना पुस्ता से गफ: दादाे –दादी या समुदायर बुरहा लार सँङ्गे बाेलचाल करिए पुरना शब्द, कहाबत, गीती सम्पदा सुरक्षित करी।
माएरभाषा केवल भाषा नि हए, इर हामार अस्तित्व, इतिहास र संस्कृतिर पहिचान हए।
आझि हामा ला आप्ने माएरभाषाक बचाबार जिम्मेवारी लिले मात्रै काल्ही कार पुस्ता ला भी उर भाषा जिन्दा रूपत बोल्बा, लेख्बा , गर्व करबा सक्बे।
हामा हामार भाषात बोली, लेखी आर बचाइ ।